Het verhaal begint in december 1811 als pastoor De Clerck aan zijn parochianen voorstelt om een ‘Broederschap van barmhartigheid ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën’ op te richten. Dat broederschap moet vanaf 1812 zorgen voor een waardige begrafenis van alle arme en behoeftige parochianen. Wanneer de gemeente in 1866-1867 wordt getroffen door een cholera-epidemie, beslist pastoor De Neve met het broederschap een ommegang te houden langs de bestaande kapelletjes op het Winnikveld. De ommegang heeft succes en de kapellenbouw gaat in stijgende lijn. Nog voor het eerste eeuwfeest van het broederschap in 1912 zijn er twaalf kapelletjes opgericht die verwijzen naar de zeven weeën van Maria. Elke derde zondag van september wordt de ‘Wegom gedaan’ om de choleraplaag te herdenken. Na een misviering wordt het Mariabeeld al biddend door de glooiende akkers rondgedragen en wordt aan elke kapel even haltgehouden.