Bronnen uit 1432 vermelden al dat de beiaardier toen dag en nacht speelde voor de geboorte van een prins. Dat gebeurde door het aanslaan van klokjes met een hamer, uitgevoerd volgens een bepaald ritme. De oudste klok die nu nog in het belfort hangt, dateert van 1437. Het was de werkklok die de inwoners opriep om te gaan werken of onheil aankondigde. Deze klok werd trouwens gebruikt tot 1930. Door de eeuwen heen werd de beiaard vaak uitgebreid of vernieuwd. In 1879 brandde een gedeelte van het belfort af. Het belfort werd hersteld en de beiaardklokken werden opnieuw gegoten. In 1958 werd naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling het aantal klokken uitgebreid van 38 naar 52. In 2015 werd het beiaardklavier vervangen. De 36 grootste klokken zijn uitgerust met een elektromechanische hamer voor het automatische speelwerk, geïnstalleerd in 1993. Daarmee is de beiaard een volwaardig hedendaags concertinstrument om trots op te zijn.